Het tikken van de regendruppels tegen mijn raam klonk als een zachte melodie op deze grijze herfstdag. De geur van natte bladeren en vers gezette koffie vulde vanmorgen mijn kleine appartement terwijl ik uit het raam staarde, mijn gedachten afdwalend naar een onverwachte openbaring die de dag ervoor mijn hart had verwarmd. Mijn hele leven had ik altijd al een passie voor muziek gehad, maar het zingen was nooit meer geweest dan een grote hobby – iets wat ik wel veel deed in mijn vrije tijd, even zomaar ergens of tijdens lange autoritten. Ik zong overal, op feestjes en partijen en had altijd een zwak gehad voor karaoke-avonden met vrienden. Maar op die regenachtige herfstdag, realiseerde ik me dat ik mijn talent serieuzer moest nemen, dat ik mezelf beter moest verkopen, en dat er misschien wel een toekomst op me wachtte die ik nooit had durven dromen.

Het besef kwam tijdens een gesprek met een vaste klant in het restaurant waar ik werkte. We hadden een leuke klik, en terwijl we kletsten, stelde hij me voor aan de eigenaar van de zaak, een vriendelijke horeca-ondernemer genaamd Marco. Na een drankje en een paar anekdotes later, vroeg Marco of ik zou willen zingen op een van zijn wekelijkse thema-avonden. Zijn ogen glinsterden van enthousiasme, en ik voelde me vereerd door het aanbod. Natuurlijk, ik had voor vrienden en familie gezongen, maar optreden in een bar was toch een heel ander verhaal. Kon ik dat wel? Mijn innerlijke criticus was al weer begonnen met twijfelen. Maar de regen die buiten neerstortte en Marco’s overtuiging waren als een duwtje in de rug. Ik besloot dat het tijd was om uit mijn comfortzone te stappen en dit avontuur aan te gaan.

Terug in mijn appartement begon ik meteen te oefenen. Ik dook in mijn muziekcollectie en begon mijn favoriete nummers te oefenen. Mijn iPad vulde ik met leuke nummers en ik struinde Spotify af naar de liedjes die te leuk waren. Ik ontdekte dat muziek niet alleen mijn passie was, maar ook een krachtig middel om mezelf uit te drukken. Na weken van oefenen en voorbereiden was de grote dag daar. Ik stond voor de spiegel en deed mijn best om mijn zenuwen te kalmeren. Het leek alsof mijn hart in mijn keel bonkte, maar ik wist dat ik dit moest doen. Als de zingende barkeepster zou ik mijn dromen waarmaken. De avond zelf was een ware rollercoaster van emoties. Terwijl ik achter de bar ging staan, voelde ik de opwinding door mijn aderen stromen. Het publiek genoot zichtbaar en zong uit volle borst mee met de liedjes die ik zong en ik besefte dat ik precies deed wat ik leuk vond. Mijn stem trilde aanvankelijk wat licht, maar naarmate ik verder zong, verdwenen de zenuwen en werd ik één met de muziek. Na mijn optreden kreeg ik talloze complimenten en applaus. Marco glimlachte breed en bood me een vaste plek aan in zijn bar. Het besef dat ik goed bezig was, was op deze regenachtige herfstdag meer dan ooit bevestigd. De zingende barkeepster was geboren. Mijn avontuur in de horeca was begonnen, en ik kon niet wachten om te ontdekken waar mijn reis me naartoe zou brengen. Misschien was dit slechts het begin van een nieuw hoofdstuk in mijn leven, maar ik wist dat ik mijn passie voor muziek zou blijven volgen en mezelf nog beter zou verkopen in de wereld van de horeca.

Op die grijze herfstdag besefte ik dat we soms onverwachte kansen krijgen, en het enige wat we moeten doen is de sprong wagen. Dus, waar je ook bent en wat je passie ook is, vergeet niet dat jij de hoofdpersoon bent in jouw verhaal. Dus, wees moedig, omarm kansen, en wie weet welke avonturen er op jou wachten als de zingende barkeepster van je eigen leven. Het is nooit te laat om je passie te volgen en jezelf te verkopen aan de wereld.

Muzikale groetjes,
Gillyan