….Of toch niet?

De theaters gingen eindelijk open. Niet voor twee derde, maar helemaal vol (dat had wel een kleine ramp geweest hoor na 3 keer verzetten, want hoe dan?). En zingen op de MS de Jordaan, want de cijfers gingen omlaag. En wat een feestjes zijn de muziekvaarten tot nu toe al geweest. Vind je het gek? Iedereen wil er weer uit.

De Jantjes, eindelijk mochten we spelen, zingen en dansen en de zaal zat 9 dagen achter elkaar vol. We kregen mooie woorden van de toeschouwers en iedereen genoot zichtbaar. Echt ik zag mensen letterlijk op hun stoel wippen met grote ogen kijkend naar wat wij op het toneel aan het doen waren. Het leukste vond ik toen Mariska van Kolck, ooit zelf Blonde Greet gespeeld, naderhand tegen me zei: “Ik wilde bijna het podium opspringen :D!” Heerlijk toch.

Ondertussen ben ik per 1 november beschikbaar voor een nieuwe leuke uitdaging, 24 of 32 uur, want Corona houdt ons nog steeds in zijn greep. En vooral voor entertainend Nederland, waar ik nu onder val, is dit heel spannend. Maar ik sta open voor iets wat bij mij past en zal mijn pijlen nog niet helemaal op 1 doel richten!

Zingen doe ik wel echt het allerliefste, maar werken vind ik ook nog steeds heel leuk, dus kom maar op met die nieuwe te leuke job. Het mooiste is als ik het kan combineren met zingen.

De afgelopen weken was ik ook af en aan grieperig (tijdens 5 voorstellingen zelfs met buikloop, maar de show must go on :P) en zo zoetjes aan ben ik er eindelijk van af. Dus overdag rommel ik in huis en doe wat boodschapjes, maar vooral ben ik bezig om mijn horizon te verbreden en doe leuke dingen. Helemaal met die nieuwe regels die ze nu weer willen aankondigen. Je zult me daarom vaker live zien de komende tijd.

En oh ja ik zit ook in opnames voor een tv-programma. Het heeft niets met zingen te maken, haha, maar het leek me heel leuk om eens iets anders te doen. Dus daarover later meer.

Kijk in mijn agenda op mijn website waar en wanneer ik mag optreden. Ook mag ik wat regelmatiger privé optredens verzorgen 😊 en kom gezellig kijken.